οπισθώθηση

η

ιατρ. πάθηση κατά την οποία εμφανίζεται τάση πτώσης προς τα πίσω, σε περίπτωση που διακοπεί απότομα η βάδιση τού ασθενούς, και η οποία είναι σημείο παρκινσονισμού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οπισθ(ο)-* + ώθηση. Η λ. είναι απόδοση στην Ελληνική τού γαλλ. retropulsion και μαρτυρείται από το 1891 στον Π. Δ. Ηλιόπουλο].